Op 23 februari 2021 ontving de Landelijke Huisartsenvereniging (LHV) een brief van het ministerie van Volksgezondheid over de vaccinatiestrategie Covid-19. “Het uiteindelijke doel van deze strategie is om de gehele Nederlandse bevolking, vooralsnog vanaf 18 jaar, een werkzaam vaccin tegen Covid-19 te kunnen aanbieden,” staat in de brief.
In de brief valt bovendien te lezen: “Het ministerie van VWS vrijwaart de uitvoerders voor eventuele mogelijke bijwerkingen van de door hun gezette vaccins, de uit die bijwerkingen voortvloeiende schade en aanspraken van derden, tenzij er sprake is van opzet of grove schuld.”
Data-analist Cees van den Bos, die de brief boven water haalde, noemt de passage ‘interessant’. “De landsadvocaat bepleitte iets anders in de rechtbank, als ik mij goed herinner.”
Rol van de overheid is beperkt
“Het is niet zo dat de staat in dit kader kan worden aangemerkt als de hulpverlener die is bedoeld in de Wgbo (Wet geneeskundige behandelingsovereenkomst, red.). Elke hulpverlener die een vaccin toedient zal een eigen verantwoordelijkheid hebben om te verifiëren of er een situatie is waar informed consent kan worden aangenomen. De informatie die de staat in dit kader naar buiten brengt, is juist bedoeld om eraan bij te dragen dat mensen een geïnformeerde keuze maken,” zei de landsadvocaat.
Op de website van de overheid staat: “De rol van de overheid bij (langdurige) klachten na vaccinatie is beperkt.”
(Video verwijderd? Klik hier...)
Waarom deed VWS dat? De vaccins waren toch veilig?
Eerder waarschuwde oud-advocaat Frank Stadermann dat artsen aansprakelijk kunnen zijn voor gezondheidsschade die het door hen toegediende coronavaccin onverhoopt teweegbrengt.
Van den Bos vraagt zich af of VWS de prikker überhaupt kan vrijwaren en verwijst daarbij naar de Code van Neurenberg. Dat vraagt neuroloog Jan Bonte zich ook af. “Niet zozeer vanwege de Code van Neurenberg, maar ik vraag me af of dit niet gewoon onder een medische behandeling valt. En waarom deed VWS dat? De vaccins waren toch veilig?”
Comments